Krem karamel është verzion i Kajmaçinës. Në Kosovë pregatitet shumë Kajmaçina, dhe ka së paku dy verzione që unë i di. Njëri verzion, me të cilin unë jam rritë, pasi ka qenë receta e gjyshes nga nëna, është Kajmaçina pa miell, derisa verzioni tjetër është me miell dhe me sherbet. Këtë të dytën nuk e kam provu dhe nuk e di çfarë të them në lidhje me të. Kajmaçina pa miell thjesht më pëlqen për shkak se, duke mos përmbajtë miell, është pak më e lehtë e sidomos është e përshtatshme për ata që i ikin glutenit. Në Shqipëri e kanë Qumshtorin dhe Arvanitasit/Çamët Klumshtorin, por është megjithatë tjetër mënyrë e të pregatiturit.

Në këtë recetë do ta kemi verzionin evropian të cilin do ta hasni edhe në restorane, edhepse shpesh e pregatitur nga pluhur instant :-(. Origjina e saktë nuk i dihet pasi që tri shtete e konsiderojnë si recetë të veten origjinale si Franca, Spanja dhe Portugalia. Dallimi në mes Kajmaçinës dhe krem karamelit është se Kajmaçina nuk e ka shtresën e sheqerit të djegur (karamelën) dhe poashtu nuk piqet në banja mari (e zhytur në ujë) por piqet si çdo ëmbëlsirë tjetër, pra teknika është më e drejtpërdrejtë.

Për krem karamelë të sukseshme duhet durim e sidomos duhet të presim deri sa të ftohet mirë, përndryshe, nëse nuk është në enë individuale, kur duam ta prejmë mund të shkapërderdhet tërësisht. Ia vlen të pritet pak më gjatë që të ftohet pasi që kur e shërbeni do të dukeni si master shef :-). Nëse pritoni ta bëni karamelën vet, mund ta kapërceni këtë hap dhe, për ta “kamufluar”, e servoni me pak sirup panje (maple sirup) që ia hudhni mbi para se ta servoni. Sirupi i panjës e ka pak shijen e karameles dhe në fund të fundit është verzion pak më i shëndetshëm se sheqeri i djegur:-).

Përbërësit

  • 3-4 lugë sheqer (ose deri sa e mbulon fundin e tepsisë)
  • 1-2 lugë ujë (sa për tu lagur sheqeri)
  • 6 ve të mëdha ( nëse i keni madhësi të ndryshme, nëse i peshoni vezët duhet të jenë afro 340gr – 360gr së bashku, unë i kam kombinu 2 të shotës/rosës dhe 5 të fllanzave afrikane)
  • 6 lugë sheqer
  • 1 litër tamël/qumësht me yndyrë të plotë
  • 1 bishtajë e përdorur e vaniles, pasi që nuk ju duhen farat por vetëm aroma. Nëse nuk keni bishtajë mund të përdorni një lugë të vogël esencë vanileje ose një paqetë sheqer vanile (nëse përdorni sheqer vanile mund ta zvogëloni pak sasinë e sheqerit)
  • 1-2 lugë rum ose liker të kafes apo të portokallit (opcionale)

Përgaditja

  1. E nxeni tamlin/qumështin me bishtajën e vaniles (nëse përdorni bishtajë) vetëm deri sa të merr valë duke u kujdesur mos të digjet në fund. E leni anash të ftohet
  2. Tani, nëse keni eksperiencë me përgatitje të karameles, e hudhni sheqerin në tepsinë ku doni të bëni kremën, deri sa të krijohet një shtresë e hollë e sheqerit dhe i shtoni pak ujë deri sa të laget. E lëshoni të nxehet duke e përzier ndonjëherë deri sa të fillon të merr ngjyrën kafe. Zakonisht sheqeri i bardhë është më lehtë të bëhet karamel, me sheqerin e kaftë do të jetë pak më vështirë
  3. Mënyra tjetër është që ta qitni sheqerin në një tenxhere të vogël me pak ujë deri sa të laget dhe ta zieni derisa të merr ngjyrë kafe. Menjëherë e hudhim në enën ku duam ta pjekim, apo në enët individuale, duke nxituar që të mos ngurtësohet. Nëse nuk është shpërnda mirë në enë nuk ka problem pasi që gjatë pjekjes do të bëhet e njëtrajtshme. KUJDES! Kur punoni me karamelë mund të digjeni shumë keq prandaj duhet të jeni shumë të vëmendshëm
  4. Tani filloni të theni vezët në një enë të thellë, dhe i shtoni sheqerin. I përzieni mirë me sheqerin që të bëhet masë sa më e njëtrajtshme. Vezët nuk kanë nevojë të tunden për këtë recetë, pasi që nuk na nevojitet shkuma e vezëve. I shtoni vanilen (nëse nuk jeni duke përdor bishtajë në tamël) dhe likerin nëse e përdorni
  5. E lëshoni furrën në 170°C – 180°C
  6. Tani e hiqni bishtajën e vaniles nga tamli/qumshti, e shtrydhni mirë bishtajën dhe e mbështillni në një letër kuzhine që të thahet që ta përdorni herën tjetër
  7. Filloni ta përzieni tamlin/qumështin me vezët dalngadalë (nëse është i nxehtë) që të mos zihen vezët
  8. Kur e harxhojmë në tërësi tamlin/qumshtin, e zbrazim masën në enë (apo enët) ku do të piqet krema, duke e kulluar me sitë/kulluese që të largohen pjesët e patretura të vezëve dhe që masa të bëhet më kremoze kur të piqet
  9. Tepsinë katrore të furrës e qitni në nivelin e mesëm të furrës, e qitni enën me kremë (apo enët individuale) në të (nëse keni shina do të ju ndihmon shumë). E mbushni tepsinë e furrës me ujë të ngrohtë deri në gjysëm dhe e shtyni me kujdes në furrë
  10. E leni të piqet 45 minuta në enë individuale deri në 1 orë në tepsi. Kur jeni kah fundi, kontrollojeni që të mos e leni ujin të vlojë, dhe, nëse vëreni se ka mundësi të fillon vlimi, ia ulni temperaturën për 10°C deri 15°C. Pra uji nuk guxon të vlojë në asnjë moment
  11. Pas 45 minutash (apo një ore), e mbyllni temperaturën komplet dhe e leni të rrijë edhe pak brenda në furrë (10-20 minuta)
  12. Pas kësaj e nxerrni nga furra, e nxerrni enën (enët) nga uji, i mbuloni me pecetë dhe i leni të ftohen
  13. Pasi që të ftohet në temperaturë të dhomës, e futni në frigorifer dhe e leni të ftohet edhe së paku dy orë të tjera apo gjatë natës

Servimi

E servoni kur të jetë ftohur mirë. Nëse e keni pjekur në enë individuale, e lironi pak sipërfaqen me një thikë, ia qitni pjatën (në të cilën doni ta servoni) përmbi dhe e rrotulloni. Nëse e keni pjekur pa karamelë përfundi, i shtoni sirup panje (maple sirup) ose ndonjë ëmbëlsues që e preferoni. Nëse e keni pjekur në një enë të madhe, së pari e lironi anash kremën me një thikë, pastaj e preni në katrorë, me një shpatull të kuzhinës e nxjerrni me kujdes dhe e rrotulloni në pjatë që fundi të jetë lartë. Merrni me lugë pak nga lëngu në tepsi dhe i hudhni përmbi, ose nëse nuk keni përdorë karamelen i shtoni sirupin që ju pëlqen.

Ju bëftë mirë!

Lini një koment